ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ

ನನ್ನ ಕೈ ಗೆರೆಗಳ ನೋಡಿ
ನೀನು ಬೆರಳುಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರ
ಮಾಡುವಾಗೆಲ್ಲ,ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ
ನೂರು ಕಥೆಗಳು.

ಅದೇನು ಹುಡುಕುತ್ತೀಯ?
ನನಗೂ ಹೇಳು
ಇಬ್ಬರೂ ಸೇರಿ
ಹುಡುಕಿ ಹಿಡಿಯೋಣ

ನಾನು ತುಟಿಯೆರಡು ಮಾಡಿದೊಡನೆ
'ಶ್' ಎನ್ನುತ್ತೀಯಲ್ಲ
ನಿನ್ನ ಈ ಪರಿಯ ಗಣಿತಕ್ಕೆ
ನಾನೇನು ಮಾಡಬೇಕು?

ಕೈ ಹಿಂದೆಳೆದುಕೊಂಡರೆ
ಜಮದಗ್ನಿಯ ಕೋಪ ನಿನದು
ಅಬ್ಬಬ್ಬ ಯಾರಿಗೆ ಬೇಕು
ಸುಮ್ಮನಿದ್ದುಬಿಡುತ್ತೇನೆ

ಹೇಳಿ ಬಿಡಬೇಕು ಅನ್ನಿಸುತ್ತಿದೆ
ಮೂರು ತಿಂಗಳುಗಳಲ್ಲಿ
ಹೊಸ ಗೆರೆ ಮೂಡುವುದಿಲ್ಲ
ಅದೇನು ಬೇಕೋ ನೀನೆ ಬರೆದುಬಿಡು

ಪುಟಾಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಸೈಕಲ್ಲು

ಬಸ್ ಇಳಿದು, ರಸ್ತೆ ದಾಟಿ, ಸಣ್ಣದೊಂದು ಗಲ್ಲಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದು ಮನೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಆಡುತ್ತಿದ್ದ ಮಕ್ಕಳ ಗುಂಪು ಸೆಳೆಯಿತು. ೪-೫ ಮಕ್ಕಳು. ಒಬ್ಬಳ ಹತ್ರ ಚಂದದ ಪುಟಾಣಿ ಸೈಕಲ್ ಇತ್ತು. ಸ್ಟೈಲಾಗಿ ಬಂದು ಸೈಕಲ್ ಹತ್ತಿದ್ಲು. ಇನ್ನು ಉಳಿದವರು ಅವಳನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ರು. ಪುಟ್ಟ ಪುಟ್ಟ ಕಣ್ಣುಗಳಲ್ಲಿ ಸೈಕಲ್ ಮೇಲಿನ ಆಸೆ.

ಅವರ ನಡುವೆ ನಡೆದ ಸಂಭಾಷಣೆ ಹೀಗಿತ್ತು .

ಸೈಕಲ್ಲಿನ ಹುಡುಗಿ (ಸೈ.ಹು): ಹೇ ಸರಿಯೋ. ದಾರಿ ಬಿಡೋ.
ಪುಟಾಣಿ ಹುಡುಗ(ಪು.ಹ೧) : ಆಯ್ತು ಹೋಗೇ.
ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಪುಟಾಣಿ (ಪು.ಹು೨) ಓಡಿ ಬಂದು ಸೈಕಲ್ ರಾಣಿಯನ್ನ ನಿಲ್ಲಿಸಿದ.

ಸೈ.ಹು : ಏನೋ?
ಪು.ಹು೨ (ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ) : ನನಗೊಂದು ರೌಂಡ್ ಕೊಡೇ. ( ಎಲ್ಲಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾದ್ರೆ, ಎಲ್ಲರೂ ಅವಳನ್ನ ಕೇಳಿದ್ರೆ, ತನಗೆ ಅವಕಾಶ ಕಡಿಮೆ ಆಗಬಹುದು ಅಂತ ಗುಸುಗುಸು ಮಾಡಿದ ಅಂತ ನನ್ನ ಅಂದಾಜು.)
ಸೈ.ಹು : ಊಹೂಂ, ಈಗ ಆಗೋಲ್ಲ .
ಪು.ಹು೨: ಕೊನೆಗೆ ಕೊಡ್ತೀಯಾ?
ಸೈ.ಹು: ಊಹೂಂ .
ಪು.ಹು೨: ಪ್ಲೀಸೆ .....
ಸೈ.ಹು: ಇಲ್ಲಪ್ಪ, ಅಪ್ಪ ಬಯುತ್ತೆ .
ಪು.ಹು೨: ಇಲ್ವೇ, ಒಂದೇ ರೌಂಡ್. ಪ್ಲೀ........ಸೇ
ಸೈ.ಹು: ಇಲ್ಲಪ್ಪ, ಅಪ್ಪ ಬಯುತ್ತೆ .
ಪು.ಹು೨: ಹೋಗೇಲೇ( ಪೂರ್ತಿ ಟೋನ್ ಬದಲಾವಣೆ, ಇದ್ದಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ!)..ನಿಂದೊಬ್ಬಳದೇನಾ ಸೈಕಲ್?... ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪಂಗೂ ಹೇಳಿ ನಾನು ತಗೋತೇನೆ, ನೋಡ್ತಾ ಇರು. ನಿನಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿರೋದು.
ಸೈ.ಹು: ಆಯ್ತು, ತಗೋಳೋ. ಮತ್ಯಾಕೆ ಕೇಳ್ತೀಯಾ?( ಪೂರ್ತಿ ಸ್ಟೈಲು)
ಪು.ಹು೨: (ಉಳಿದವರ ಹತ್ರ) ಸರಿ ಬನ್ರೋ, ನಾವು ಆಡೋಣ, ಅವಳ್ನ ಸೇರಿಸ್ಕೊಳ್ಳೋದು ಬೇಡ.
ಸೈ.ಹು: (ಹಾಗೆ ನಿಂತು, ಅಳೋ ಮುಖ ಮಾಡ್ಕೊಂಡು) ಅಮ್ಮಾ.................

ಅದನ್ನೇ ನೋಡ್ತಾ ಇದ್ದ ನಂಗೆ ಒಳ್ಳೆ ತಮಾಷೆ ಅನ್ಸ್ತು. ಇನ್ನು ನಾನು ನೋಡ್ತಾ ಇರೋದು ನೋಡಿ, ಆ ಸೈ.ಹು "ಅಪ್ಪಾ........... " ಅನ್ನೋ ಮೊದಲೇ ಜಾಗ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿದೆ.

( ಮಕ್ಕಳ ಮಾತು ಕೇಳ್ತಾ ಇದ್ರೆ, ಎಂತ ಚಿಂತೆ ಆದ್ರೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಕಳೆದು ಹೋಗುತ್ತೆ. ಅಲ್ವಾ? )